“Zou onze waarheid veranderen als we door de ogen van een ander kijken?” Nee, dit is geen vraag van een of andere goeroe. Het is een zin in een advertentie van dagblad Trouw. Wat zou er gebeuren als je niet je eigen antwoorden volgt? Als je je verbindt met die ander?
Als coach en trainer begeleid ik mensen die worstelen met zichzelf in relatie tot hun omgeving. Vragen als ‘hoe blijf ik bij mezelf’, ‘hoe zeg ik nee tegen al dat vele werk’, ‘hoe kan ik inspireren als leidinggevende’. Er is altijd sprake van een tweedeling: ik versus die ander. Hoe zou het zijn als er geen ik versus die ander is, maar dat we in feite één zijn? Ja, dat klinkt raar, ik weet het. Want als we elkaar ontmoeten, staan daar toch echt twee mensen, en niet één. Hoe zou jij de wereld zien, als je niet kijkt als jezelf maar als een ander?
In het Boeddhisme wordt uitgegaan van non-dualiteit. Non-dualistisch denken gaat uit van de aanname dat tweedeling geen reëel verschijnsel is, maar dat dat een kunstmatig onderscheid is. Voorbeelden van dualisme zijn: ik-jij, man-vrouw, goed-kwaad. De Perzische dichter en soefi -mysticus Rumi (1207-1273) verwoordde non-dualisme zo:
You are not a drop in the ocean. You are the entire ocean in one drop.
Lees verder in mijn blog dat ik schreef voor “Hartgeschreven”:
